Verhalen van het platteland
Het bericht dat de insectenpopulatie in Duitsland in dertig jaar tijd met driekwart is afgenomen stond vorige week op alle voorpagina’s. Voor Nederlandse natuurgebieden zou eenzelfde achteruitgang gelden. De precieze oorzaak is nog niet bekend, al deed het NOS-journaal wel een suggestie door tijdens het item een trekker door het beeld te laten rijden. Woorden …
We hebben zojuist een koe geëuthanaseerd. Een jong beestje, een vaars. Na een zware bevalling, waarbij haar kalf voor onze ogen stierf, stond ze niet meer op. Niet toen we haar met de heupklem omhoog takelden, niet toen we haar in het land legden. Ze lag en bleef liggen. Rustig, gelaten. Haar toestand vertaalde ik …
“Ik kijk echt zo uit naar de dag dat ik medicijnen krijg. Misschien wordt het dan eindelijk rustig in mijn hoofd en kan ik gewoon chillen. Nu ben ik de hele dag druk. Druk, weet je. Ik denk echt over alles na, ook over domme dingen. Gisteren dacht ik de hele dag na over die …
Mijn man huilt niet vaak. Sterker: ik heb het hem drie keer zien doen. Op onze bruiloft, tijdens onze verhuizing en toen ons pasgeboren nichtje overleed. Drie heftige momenten. Aan de ontbijttafel had ik het dus niet verwacht. Het was een gewone dinsdagmorgen. De haardkachel brandde, buiten was de wereld wit. Ik zuchtte over de …
“En, had het nut?” Mijn man deed de voordeur achter zich dicht en lachte. “Nut? Dat weet je nooit in Den Haag. Maar we hebben in ieder geval onze stem laten horen.” Terwijl hij op de bank plofte warmde ik zijn prakje op. “Waren er veel boeren?” “Mwoa.” “Heb je ministers gesproken? De staatssecretaris?” “Ja, …
De vraag naar rauwe melk stijgt ineens explosief in onze boerderijwinkel. Met lichte verwondering zie ik gezinnen met kratten vol melk van ons erf vertrekken. Vers getapt en onverhit. Als verkoper zijn we verplicht de klant te adviseren de melk te koken voor consumptie, maar de meeste klanten lachen daar om: ‘Dan is het toch …
“Ik heb een probleem”, zegt mijn man ’s ochtends aan de ontbijttafel. Zijn gezicht staat zo ernstig dat mijn adem even stokt. Wat moest hij vertellen? Had hij weer een verkeersboete? Mot met de Belastingdienst? Een andere vrouw? In een halve seconde kan mijn hoofd van alles bedenken. “Ik heb een vaars met een gaatje …
Ooit werkte er een stagiaire op onze boerderij die heel veel paardebloemen at. De eerste keer dat ik dat zag, dacht ik dat ze zich vergiste. “Kijk uit, je eet een paardebloem”, waarschuwde ik. “Ja, dus?” vroeg ze verwonderd. “Wil je ook een hapje?” Ik weet nog hoe mijn wenkbrauwen fronsten. De stagiaire bleek zo …
De ogen van de koe kijken me aan, maar zien me niet. Haar uier vol melk, haar snuit nog vochtig. In de tekening van haar vacht ontwaar ik speelse figuurtjes. Ze glanst, ze dampt. Ik slik en betrap me erop dat de dood niet went. Nooit. Terwijl koe 50 door de trekker de stal uit …
Op onze zorgboerderij hebben we jaarlijks gemiddeld zes stagiaires rondlopen. Vaak leuke jongens en meiden van verschillende opleidingen, leeftijden en achtergronden, die – mits ze een beetje zelfstandig zijn – van grote waarde voor ons zijn. Zo komt het, dat ik op een vrijdagmorgen samen met een deelnemer en twee stagiaires de winkel inruim voor …