Verhalen van het platteland
Een nieuw jaar, een nieuwe boerderij. En vanaf dit nieuwe erf wil ik iedereen een goed, nee béter, 2021 wensen. Een gezond lijf, een gezond bedrijf. Dan komt de rest vanzelf. De afgelopen twee weken waren bijzonder. Jurre hoefde van Sjaak – de ‘oude’ boer – nog niet te melken: “Probeer eerst even te landen. …
Midden in de potstal lag koe Sanne. Alleen, alert. De andere koeien stonden te wachten voor de melkput. Sannes uier stond ook bol, maar het lukte haar niet overeind te komen. “Ik weet niet wat ze heeft”, zei Jurre. “Haar oren en hoorns zijn koud en haar poten lijken lam. Ze is bijna vijf maanden …
De tijd van redelijkheid is voorbij; ik heb behoefte om eens flink te schreeuwen. Ongewoon voor mij als columnist, als mens. Tenzij ik heel kwaad ben. En dat ben ik nu. De 21.000 euro boete die vorige week in onze brievenbus zat is misselijkmakend. Laf en allesverwoestend. Wie haalt het in zijn botte kop om …
We hebben zojuist een koe geëuthanaseerd. Een jong beestje, een vaars. Na een zware bevalling, waarbij haar kalf voor onze ogen stierf, stond ze niet meer op. Niet toen we haar met de heupklem omhoog takelden, niet toen we haar in het land legden. Ze lag en bleef liggen. Rustig, gelaten. Haar toestand vertaalde ik …
Mijn man huilt niet vaak. Sterker: ik heb het hem drie keer zien doen. Op onze bruiloft, tijdens onze verhuizing en toen ons pasgeboren nichtje overleed. Drie heftige momenten. Aan de ontbijttafel had ik het dus niet verwacht. Het was een gewone dinsdagmorgen. De haardkachel brandde, buiten was de wereld wit. Ik zuchtte over de …
“Ik heb een probleem”, zegt mijn man ’s ochtends aan de ontbijttafel. Zijn gezicht staat zo ernstig dat mijn adem even stokt. Wat moest hij vertellen? Had hij weer een verkeersboete? Mot met de Belastingdienst? Een andere vrouw? In een halve seconde kan mijn hoofd van alles bedenken. “Ik heb een vaars met een gaatje …
De ogen van de koe kijken me aan, maar zien me niet. Haar uier vol melk, haar snuit nog vochtig. In de tekening van haar vacht ontwaar ik speelse figuurtjes. Ze glanst, ze dampt. Ik slik en betrap me erop dat de dood niet went. Nooit. Terwijl koe 50 door de trekker de stal uit …